5 listopada w naszej szkole odbył się Dzień Postaci z Bajek.
Już od rana w szatni pojawiali się kolejni bohaterowie dziecięcych opowieści:
piękne księżniczki, dzielni bohaterowie walczący o dobro świata oraz zabawne
postaci dzięki którym życie nabiera kolorów i staje się weselsze. Każda postać
wprowadzała dzieci w magiczny świat, w którym dobro zawsze zwycięża ze złem. Dzięki
zaangażowaniu uczniów oraz ich rodziców ten dzień był naprawdę wyjątkowy!
Nagrodę za najciekawszy strój otrzymali:
-Marika
Skalny i Jakub Bonarski z grupy Gwiazdeczek,
–
Oliwia Bonarska z grupy Słoneczek,
–
Judyta Piątek z kl. 2,
–
Karolina Alikowska z kl.2,
– Leon
Rant z kl.3
Baśniowy świat jest ważny w życiu dziecka, ponieważ za jego
pośrednictwem kształtowane są wartości. Bajki i baśnie pomagają dziecku
zrozumieć otaczający go świat dzięki czemu nawet najtrudniejsze życiowe
sytuacje stają się łatwiejsze do przezwyciężenia.
Dodatkowymi atrakcjami przygotowanymi przez nauczycieli były
zabawy i konkursy.
Najmłodsi mieli za zadanie odszukać wokół siebie bohaterów
bajek, których zła czarownica wyciągnęła z książek. W konkursie dotyczącym znajomości
bajek oraz „Bajkowa – Jaka to melodia?” wszyscy chętni mogli sprawdzić swoją
wiedzą w tym zakresie.
Właściwie można pozostać przez całe życie w tym samym miejscu i próbować żyć spokojnie. To nawet może się udać i można być szczęśliwym, jeżeli potrafimy odnaleźć to właściwe miejsce i zgromadzimy wokół siebie życzliwych ludzi. Można też ciągle szukać czegoś nowego, odwiedzać różne zakątki świata, fascynować się nowościami, a na końcu i tak uświadomić sobie, że własne, oswojone już miejsce jest tym, które nam najbardziej odpowiada. Tak też było z nami, gdy pełni obaw wybieraliśmy się na daleką wyprawę, by na Cyprze wziąć udział w szkoleniu dla kadry pedagogicznej Erasmus+, do którego zachęcił nas dyrektor naszej szkoły. Bo co to za życie bez wyzwań, kłopotów, ekscytacji. Czas płynie, a my nie widzieliśmy jeszcze tak wielu wspaniałych miejsc, więc uznaliśmy, że należy korzystać z okazji i podróżować dopóki sił starczy. Dlaczego wybraliśmy ten kierunek? Bo wcześniej zafascynowało nas zwiedzanie Grecji kontynentalnej, zdobywanie gór Olimpu, o których wcześniej opowiadaliśmy swoim uczniom, że to niedostępne miejsce, gdzie żyli starożytni greccy bogowie znani z mitologii. Odpowiadał nam klimat, życzliwość ludzi, u których nocowaliśmy, trudności, które należało pokonać. Wędrówka przepięknym szlakiem górskim do schroniska pod Olimpem była niewinną przygodą w porównaniu z wejściem na jeden z kilku szczytów. Tam dociera już niewielu, bo nie jest łatwo. Ale o tym może innym razem.
Wracajmy na Cypr. To wyjątkowo urokliwa wyspa, na której w czasach mitologicznych pojawiła się jedna z najpiękniejszych bogiń zwana przez Greków Afrodytą, a przez Rzymian Wenus. Jej przyjście na świat było zaskakujące, bo wyłoniła się z fal morskich pokrytych pianą, na muszli dopłynęła najpierw do brzegów Kythery, a następnie na Cypr, gdzie powitały ją Charyty: Aglaja, Eufrosyne i Talia – jej późniejsze towarzyszki. Otrzymała przydomek „wynurzająca się z fal”. Była bóstwem potężnym, podporządkowanym jedynie gromowładnemu Zeusowi. Od jej przychylności zależało szczęście człowieka, powodzenie w miłości, szczęśliwe poczęcie i narodzenie potomstwa. W starożytności Cypr stał się głównym ośrodkiem kultu Afrodyty. Dzięki uprzejmości Macieja, naszego kolegi ze szkoły, który po wyspie poruszał się wypożyczonym samochodem, doskonale radząc sobie z ruchem lewostronnym, dotarliśmy po zajęciach w szkole językowej do Skały Afrodyty (Pétra toú Romíou), położonej ok. 25 km na wschód od Pafos, przy nadmorskiej drodze prowadzącej do Limassol. Byliśmy zachwyceni pięknem krajobrazu i mocno zdziwieni wielkością skały. Spodziewaliśmy się giganta na brzegu morskim, a tymczasem zobaczyliśmy małą skałkę w kształcie muszli wyłaniającą się z morza dość daleko od brzegu. Gdybyśmy wcześniej nie poszukali informacji o tym miejscu, pewnie nie zwrócilibyśmy uwagi na niepozorny kamień wystający z wody. Stara zasada, że najlepiej zobaczyć coś na własne oczy, żeby próbować ocenić, znowu okazała się słuszna. Podobnie było z innymi naszymi wyobrażeniami. Początkowo wydawało nam się, że codzienne pokonywanie długiej trasy do szkoły lokalnym transportem bez znajomości języka greckiego w ogromnym upale będzie bardzo uciążliwe. Warto tutaj dodać, że w Limassol i w innych cypryjskich miastach, co prawda, są przystanki autobusowe, ale bez rozkładów jazdy. Te można znaleźć w Internecie i samodzielnie wyliczać, o której godzinie autobus podjedzie na wybrany przystanek. Wiedzieliśmy to już dokładnie po dwóch dniach. Zorientowaliśmy się także szybko, jak kupuje się bilety, a nawet odrobinę zaprzyjaźniliśmy się z kierowcami. Zasada podróżujących związana z uśmiechem, uprzejmością i życzliwością względem miejscowych sprawdziła się też w Limassol. Spotykaliśmy uśmiechniętych ludzi, którzy za wszelką cenę próbowali nam pomóc, gdy np. zgubiliśmy się w mieście, nie wiedzieliśmy, jak rozmienić pieniądze lub odczytać nazwy ulic zapisane w innym alfabecie niż nasz wzorowany na łacińskim. Podobnie było w szkole językowej. Tutaj spotkaliśmy np. Rosjan, Ukraińców, Koreańczyków, rodowitych Cypryjczyków. Wszyscy byli sympatyczni, pomagali nam w konwersacjach, z uwagą słuchali o polskich zwyczajach, naszym systemie oświaty, często w ogóle nie wiedzieli, gdzie leży Polska, jakie są jej najwspanialsze zabytki, jak nazywają się najwybitniejsi Polacy. Ogromnym zaskoczeniem dla nich była przykładowo informacja, że Mikołaj Kopernik i Maria Skłodowska- Curie byli Polakami. Tym chętniej obejrzeli naszą prezentację o Polsce, którą przygotowaliśmy jeszcze w Niepołomicach. Pokazaliśmy w niej najważniejsze polskie skarby przyrody i kultury, w tym Zamek Królewski i kościół fundowany przez króla Kazimierza Wielkiego w Niepołomicach oraz naszą małą szkołę przy ulicy Krakowskiej. Opowiadaliśmy o naszych malutkich i większych uczniach, o spotkaniach z mieszkańcami podczas imprez lokalnych, o wycieczkach organizowanych przez nauczycieli. Zaskoczyliśmy także wszystkich 14 października, mówiąc o polskim Dniu Edukacji Narodowej i wręczając drobne upominki naszej cypryjskiej nauczycielce Katherinie oraz koleżankom z grupy szkoleniowej: polskie znane słodycze oraz materiały promujące naszą gminę otrzymane przed wyjazdem od pracowników referatu promocji Urzędu Miasta i Gminy. Były one miłą niespodzianką dla obdarowanych. Wszyscy z ciekawością pytali o Niepołomice. Niektórzy nawet myśleli, że to stolica naszego regionu. Wtedy z dumą opowiadaliśmy, jak zmieniło się miasteczko, do którego sprowadziliśmy się ponad 30 lat temu. Natomiast o Cyprze najwięcej dowiedzieliśmy się od Adriany, która wynajmowała nam mieszkanie. Od lat utrzymuje ona kontakty ze swoimi lokatorami z całego świata, którzy przyjeżdżają do Limassol do pracy albo szkolić język. Chociaż jest już emerytką i ma dorastające wnuki, nie zwalnia tempa życia. Codziennie spotyka się z licznymi przyjaciółmi, ma mnóstwo znajomych na facebooku, zdjęcia robi sobie tylko z kobietami, tańczy do białego rana, doskonale gotuje, bardzo lubi młodzież, uwielbia mini spódniczki i bardzo wysokie szpilki, a do sklepu nie wychodzi bez makijażu i brawurowo prowadzi samochód. Adriana zaskakiwała nas codziennie innymi przygotowywanymi przez siebie miejscowymi potrawami. To od niej dowiedzieliśmy się, jak żyją mieszkańcy Cypru, jakie mają problemy, kto tu i z jakiego powodu najwięcej inwestuje. Widzieliśmy także uczniów radośnie, głośno grających w piłkę na szkolnych boiskach, przerwy spędzających na wewnętrznych placach wyposażonych w częściowe zadaszenie chroniące przed upalnym słońcem. Do szkoły chodzą w estetycznych mundurkach. Przedszkola mają obok szkoły. Większość dzieci podwożona jest przez rodziców i bezpiecznie przeprowadzana na przejściu dla pieszych przez umundurowane kobiety z odblaskowymi znakami „stop”. Ruch samochodowy jest bardzo duży, autobusami podróżują nieliczni, a kolei nie ma w ogóle.
Gdyby ktoś pytał nas o korzyści wynikające z udziału w kursie, to jednym tchem możemy wymienić kilka: uczęszczaliśmy do innej niż polska szkoły, spotkaliśmy interesujacych ludzi z takimi samymi problemami jak nasze, zwiedziliśmy niezwykłe miejsca, poznaliśmy bardzo otwartych, ciekawych świata Europejczyków, Azjatów, Afrykańczyków i Amerykanów, wygrzewaliśmy się w gorącym słońcu, gdy w Polsce było bardzo zimno i padał deszcz oraz podszkoliliśmy znajomość języka. Nasze koleżanki i pan dyrektor byli na szkoleniach w innych odległych państwach Unii Europejskiej i również byli bardzo zadowoleni z wyjazdu. Może kiedyś również opiszą swoje wrażenia…
ZaKodowani, czyli zakochani w kodowaniu, to właśnie MY. W tym roku w dniach 16 – 25 października w naszej szkole odbył się Code Week. W ramach tego wydarzenia każdy z nas miał możliwość poznania piękna kodowania i przekonania się, że programowanie nie jest dla wybranych. Programowanie pozwala przecież rozwijać takie umiejętności jak myślenie obliczeniowe, rozwiązywanie problemów, kreatywność oraz pracę zespołową, które zdecydowanie przydadzą się każdemu, niezależnie od tego, co będzie robić w przyszłości.
Europejski Tydzień Kodowania odbywa się już po raz ósmy i co roku angażuje coraz większą liczbę uczestników. W zeszłym roku było to 4,2 miliona osób w różnym wieku, mieszkających w ponad 80 krajach na całym świecie. Wydarzenia organizowane w ramach obchodów Code Week są skierowane zarówno do dzieci, młodzieży jak i dorosłych, dlatego też w przygotowanych przez naszych nauczycieli akcjach wzięły udział przedszkolaki, uczniowie nauczania wczesnoszkolnego oraz młodzież z klas IV-VII.
Grupa “Gwiazdeczki” z Przedszkola Samorządowego nr 2 w
Niepołomicach brała udział w dwóch wydarzeniach przygotowanych przez panią
Agnieszkę Karcz. W ramach zajęć “Jesienne drzewo” przedszkolaki z kolorowych
kartoników układały na macie do kodowania rytmy, przeliczały elementy,
rozpoznawały kolory oraz rozwijały umiejętności językowe. Głównym elementem
tych zajęć było stworzenie jesiennego drzewa z wykorzystaniem kodu. W czasie
trwania zajęć “Poznajemy robota” dzieci uczyły się programować i kodować drogę
robota “DOC” oraz poznawały kształty i kolory.
Klasa II razem z wychowawczynią Małgorzatą Wolińską wzięła
udział w szkoleniu online “Scratch dobry 1” przygotowanego przez Stowarzyszenie
“Cyfrowy Dialog”, które wprowadzało dzieci w program Scratch. Uczniowie bawili
się także w kodowanie na macie oraz wykonywali jesienne kodowanki.
W klasach starszych uczniów w świat kodowania wprowadzały
nauczycielki matematyki pani Justyna Błasińska oraz pani Jolanta Turek.
Uczniowie klas IV i V mieli możliwość zapoznania się z robotem Mind,
programując jego trasę na specjalnej macie. Uczyli się także wykonywać rysunki
z pomocą robota. Klasa VI brała udział w zajęciach “Zakodowane klocki” tworząc
ciekawe budowle z drewnianych klocków oraz następnie opisując sposób ich
wykonania dla pozostałych grup. Klasa VII zrealizowała projekt „Zakodowana
geometria”. Uczniowie odkodowywali wzór geometryczny, odkrywali regułę
kodowania konktetnego szablonu. Następnie zaś wykorzystując haft matematyczny
tworzyli geometryczne wzory tylko z odcinków.
Alessandro Bogliolo, koordynator zespołu ambasadorów –
wolontariuszy działających na rzecz Europejskiego Tygodnia Kodowania,
powiedział: „Od zarania dziejów robiliśmy wiele rzeczy przy pomocy kamieni,
żelaza, papieru czy ołówka – wszystkie te rzeczy odmieniły nasze życia. Obecnie
żyjemy w innej epoce, w której to kod kształtuje świat. Różne epoki mają różne
zawody i wymagania dotyczące umiejętności. W ramach Europejskiego Tygodnia
Kodowania chcemy dać każdemu Europejczykowi i każdej Europejce możliwość odkrycia
programowania i dobrej zabawy, z którą się wiąże ta umiejętność. Nauczmy się
programowania, aby kształtować naszą przyszłość”.
Programowanie zatem zagościło w Zespole
Szkolno-Przedszkolnym wprowadzając nas w zaczarowany świat kodowania i czyniąc
ZaKodowanymi uczestnikami przyszłości.
Szanowni Państwo! Zgodnie z decyzją rządu z dnia 23.10.2020 r. uprzejmie informujemy, że nauka w szkole w klasach IV-VIII odbywać się będzie zdalnie. Czas obowiązywania tego obostrzenia to 24 października 2020 r. do 8 listopada 2020 r. Jednocześnie informujemy, że lekcje dla klas I-III a także zajęcia w grupie Słoneczek i Gwiazdeczek odbywają się stacjonarnie. Świetlica działa w dotychczasowych godzinach. Zaostrzeniu ulegną również zasady przyprowadzania i odbierania dzieci. Bardzo dziękujemy wszystkim osobom, które stosują się do obowiązujących procedur, niemniej jednak uprzejmie prosimy, aby nie wchodzić do szkoły podczas oczekiwania na dzieci.
Szczegóły dotyczące organizacji zajęć w klasach IV-VIII oraz zasady realizacji nauczania on-line zostaną Państwu udostępnione za pomocą dziennika elektronicznego niezwłocznie po ich zatwierdzeniu przez radę pedagogiczną.
Bardzo dziękujemy za współpracę i Państwa zrozumienie. Razem przetrwamy ten trudny okres, tymczasem życzymy Państwu przede wszystkim zdrowia.
Dyrekcja Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Niepołomicach
23 października w naszym przedszkolu odbyło się „Pasowanie na Przedszkolaka”. To pierwsza uroczystość w życiu dzieci, które od września rozpoczęły swoją przygodę z przedszkolem. Dla najmłodszych „Gwiazdeczek” był to pierwszy, bardzo ważny występ. Dzieci zaprezentowały swoje umiejętności, dając tym samym dowód, jak dużo już potrafią, były więc piosenki, wierszyki i tańce. Po części artystycznej wszyscy obiecali: zgodnie bawić się w przedszkolu, przychodzić każdego dnia z uśmiechem, pomagać kolegom i być dzielnym przedszkolakiem. Następnie Pan Dyrektor Zbigniew Stawarz z pomocą „czarodziejskiej kredki” dokonał uroczystego pasowania na przedszkolaka Przedszkola Samorządowego nr 2 w Niepołomicach. Na pamiątkę tego ważnego wydarzenia każdy otrzymał medal oraz słodki upominek. Dla przedszkolaków było to wielkie przeżycie, a dla rodziców powód do dumy i zadowolenia ze swoich pociech. Warto wspomnieć, że z uwagi na panującą pandemię dzieci wystąpiły przed statywem z kamerą i poradziły sobie znakomicie! Nagranie z występu zostało udostępnione rodzicom, myślę, że w niejednym oku mamy i taty pojawiły się łzy wzruszenia.
Teraz dzieci z dumą mogą powiedzieć: „Mamo, Tato – jestem przedszkolakiem!”
W dniach 20-22 października uczniowie z klas 1-6 w ramach zajęć korekcyjno-kompensacyjnych wzięli udział w ogólnopolskiej akcji #kochamsłyszeć! Poniżej krótki filmik przedstawiający wykonane prace przez uczniów.
Pierwszoklasiści z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Niepołomicach są już pełnoprawnymi uczniami Szkoły Podstawowej nr 3 im. Włodzimierza Puchalskiego. 16 października 2020 r. w naszej szkole odbyła się uroczystość Pasowania na uczniów dzieci z klasy pierwszej. To był wyjątkowy dzień. Zanim nastąpił ten ważny w życiu każdego ucznia moment, dzieci z klasy pierwszej zaprezentowały swoje umiejętności w programie artystycznym. W niezwykłej, podniosłej atmosferze, w obecności dyrekcji, nauczycieli, koleżanek i kolegów z klasy drugiej pierwszoklasiści uroczyście ślubowali na sztandar Szkoły:
“Ślubuję być dobrym Polakiem, Dbać o dobre imię swojej klasy i szkoły. Będę się uczyć w szkole, jak kochać Ojczyznę, jak dla niej pracować kiedy urosnę. Będę się starał swym zachowaniem, sprawiać radość rodzicom i nauczycielom.”
Po złożeniu ślubowania Dyrektor Szkoły – pan Zbigniew Stawarz dokonał ceremonii pasowania dotykając ramię każdego ucznia ołówkiem i wypowiadając słowa: „Pasuję Cię na ucznia klasy pierwszej.” Z okazji tej uroczystości Wicedyrektor – pani Anna Marzec wręczyła uczniom pierwszy ważny dokument – legitymację szkolną. Wychowawczyni klasy pierwszej – pani Jadwiga Jaskólska przekazała uczniom okolicznościowe dyplomy oraz pamiątkowe kuferki. Ślubowanie uświetnili swoją obecnością uczniowie klasy drugiej wraz z wychowawczynią – panią Małgorzatą Wolińską. Przygotowali dla swoich młodszych kolegów wiersze, piosenkę, upominki oraz życzenia:
Życzymy Wam
Pierwszoklasiści ścian kolorowych i ławek zdrowych.
Wiele hałasu, tylko z radości. Długopisy, wszystkie pióra, niechaj piszą mądrze, ładnie i niech skrzypią tak jak żuraw, kiedy błąd się gdzieś zakradnie. Promień słońca niech ukradkiem wejdzie w każdy szkolny zeszyt, bo kto taką ma zakładkę, tego każda lekcja cieszy.
Na zakończenie uroczystości były pamiątkowe zdjęcia i
podziękowania. Ten uroczysty, wyjątkowy i miły dzień pozostanie na długo w
naszej pamięci. Miejmy nadzieję, że słowa przyrzeczenia, które składali
Pierwszoklasiści, będą dla nich drogowskazem na długie szkolne lata.
W tym roku obchodzony był jubileuszowy Dzień Tabliczki Mnożenia. Akcja ta została zorganizowana już po raz dziesiąty, a wzięło w niej udział 5 242 szkoły z 22 krajów na świecie. Nasza szkoła już po raz drugi zorganizowała obchody tego święta i podjęła wyzwania mające na celu utrwalenie tabliczki mnożenia. Akcja jest okazją dla uczniów do nadrobienia „tabliczkowych” zaległości po wakacjach. Natomiast dorośli mogą dać przykład dzieciom – pokazując swoją świetną znajomość trudnych przypadków mnożenia. Ze względu na ograniczenia sanitarne, akcja miała szczególny charakter. Każda klasa świętowała to wydarzenie inaczej, przygotowując różne “tabliczkowe” prace. W klasach młodszych uczniowie wykonywali kolorowanki matematyczne z tabliczką mnożenia, ćwiczyli tabliczkę z kołem fortuny oraz wykonywali sówkę 3D – symbol Światowych Dni Tabliczki Mnożenia. Egzamin z tabliczki mnożenia uczniowie klas starszych rozwiązywali z wykorzystaniem platformy quizziz. W każdej klasie został wyłoniony uczeń, który poprawnie rozwiązał wszystkie przykłady oraz uzyskał najlepszy czas – otrzymując w ten sposób tytuł “Lidera Tabliczki Mnożenia”. Klasa czwarta po raz pierwszy podeszła do testu z tabliczki mnożenia i każdy uczeń, który rozwiązał poprawnie wszystkie zadania, uzyskał dyplom nadający mu tytuł “Mistrza Tabliczki Mnożenia” oraz drobny upominek. Uczniowie z klas starszych mieli okazję przygotować ciekawe pomoce do nauki tabliczki mnożenia. Klasa czwarta wykonała “tabliczkowe” kwiaty. Klasa piąta przygotowała “tabliczkowe” łapki-piątki. Klasa 6 zrobiła “tabliczkowe” spinery. Klasa 7 stworzyła “tabliczkowe” czworościany. Klasa 8 zaś rozwiązywała matematyczne zadania z tabliczką mnożenia w ramach gry escape room. Także rodzice naszych uczniów mieli szansę włączenia się w akcje świętowania tego szczególnego dnia. Ich dzieci wzięły udział bowiem w akcji “Młodsi sprawdzają czy starsi tabliczkę mnożenia znają”, przepytując swoich najbliższych z tabliczki mnożenia w domach. Główny organizator święta zaprosił również wszystkich do udział w internetowym konkursie “Arcymistrz Tabliczki Mnożenia”, do którego kilku rodziców także dołączyło. Klasa czwarta miała także możliwość sprawdzenia znajomości tabliczki mnożenia u swoich nauczycieli, z czego bardzo chętnie skorzystali. Światowy Dzień Tabliczki Mnożenia to szczególna akcja, która daje możliwość pokazania swoich umiejętności matematycznych oraz podzielenia swoim doświadczeniem uczenia się tabliczki mnożenia. Każdy z nas bowiem kiedyś podejmował trud nauki tabliczki mnożenia, a ta umiejętność jest z nami po dziś dzień. Jak to napisała Lucy Mont Mongomery w swojej książce “Błękitny zamek” – “Jedyna rzecz, której można być pewnym na tym świecie, to tabliczka mnożenia.”
25 września obchodziliśmy w naszej szkole Europejski Dzień Języków. Grono pedagogiczne i uczniowie biorąc udział w zabawach zaproponowanych przez nauczycieli języków obcych zwrócili uwagę na różnorodność językową oraz kulturową państw europejskich jako wartości, które powinniśmy pielęgnować i dzięki którym możemy osiągnąć większe zrozumienie pomiędzy narodami. Podkreśliliśmy również znaczenie wielojęzyczności we współczesnym świecie, bo to właśnie dzięki niej możemy porozumiewać się międzynarodowo i komunikować bez granic w jednej, wspólnej Europie. Uczniowie przygotowywali prace projektowe, kostiumy oraz brali udział w loterii prezentując wybrane państwo. Wyróżnienia za najoryginalniejszy strój otrzymali: Kinga Węgrzyn z kl.8 Wiktoria Kamińska z kl. 4 Aleksander Klima z kl.4 Karolina Dziadur z kl.3 Aleksandra Kępa z kl. 1 Zespół Nauczycieli Języków Obcych składa gorące podziękowania całej społeczności szkolnej za aktywny udział w święcie, dzięki któremu nasza placówka zyskuje wymiar europejski.
Przecież
każdemu z nas potrzebny jest ładunek wzruszeń i emocji rodzących się
z bezpośredniego kontaktu z pięknem otaczającego nas świata”
Włodzimierz Puchalski –
patron Szkoły Podstawowej nr 3 w Niepołomicach
Lata 20. XXI wieku pokazały, że cała planeta Ziemia pokryta jest ogromną ilością odpadów, szczególnie plastikowych, których cząsteczki odnajdywane są nie tylko w glebie i wodzie, ale także w organizmach żywych a nawet niektórych produktach spożywczych. Staje się to obecnie problemem globalnym i nie tylko ekolodzy, ale wszyscy mieszkańcy Ziemi muszą zdać sobie sprawę z powagi sytuacji i zacząć wreszcie działać. Nie możemy oglądać się na innych i liczyć, że to oni rozwiążą za nas nasze problemy. W polskich szkołach od lat uczy się dbałości o środowisko naturalne, ale nadal działania edukacyjne są mało skuteczne, bo zbyt często jeszcze plastik zamiast do recyklingu trafia na wysypisko śmieci, na pobocza dróg, na łąki lub pozostawiany jest w lesie. Tak trudno nam zrezygnować z plastikowej reklamówki i zastąpić ją torbą materiałową lub zatrzymać się, schylić i podnieść leżącą plastikową butelkę, aby u siebie w domu wrzucić ją do żółtego worka. Mniej problemu z tym mają maluchy. Poproszone o pomoc, z zapałem zbierają śmieci i nie wdają się w dyskusję, że to nie one je rzuciły. To właśnie przedszkolaki obok uczniów, rodziców i pracowników Zespołu Szkolno–Przedszkolnego w Niepołomicach zostały włączone do tegorocznej akcji „Sprzątanie Świata – Polska” zorganizowanej już po raz 27. przez Fundację Nasza Ziemia pod hasłem Plastik? Rezygnuję. Redukuję. Segreguję. W ramach tej akcji trochę nietypowo, bo ze względu na zagrożenie epidemiczne bez wyjścia poza teren szkoły, zaplanowaliśmy dokończenie budowy ogrodu szkolnego. Zadanie przedszkolaków polegało na stworzeniu wrzosowego poletka. I wszyscy wspólnie z rodzicami i wychowawczyniami stanęli na wysokości zadania, bardzo mocno angażując się w sadzenie wrzosów. Maluszki robiły to z nieukrywanym entuzjazmem i radością, dając wszystkim obserwującym dobry przykład. Dzieci zapytane, po co sadzimy tak dużo roślin, bardzo dojrzale odpowiadały, że tak trzeba, aby: było pięknie i miło, przylatywały pszczoły i motyle, powietrze było czyste, a ptaki nam śpiewały. I słusznie, bo budujemy drogi, autostrady, fabryki, chodniki, pokrywając ogromne połacie Ziemi asfaltem i betonem, a przy swoich domach zbyt często zakładamy jednogatunkowe trawniki. A może jednak warto zadbać o wielogatunkowe ogrody i na powrót zaprosić do nich pierwotnych gospodarzy, abyśmy z asfaltem, betonową kostką i trawnikiem z hałasującą kosiarką nie pozostali na Ziemi sami. Zadaniem uczniów było wykonanie z niepotrzebnych już plastikowych opakowań tabliczek do opisu roślin rosnących na terenie szkoły. Tabliczki o określonych wymiarach należało przygotować w kolorach białym (dla roślin rodzimych), żółtym (dla gatunków obcych) i czerwonym (dla gatunków obcych, inwazyjnych). Od wiosny na tabliczkach zamieszczonych na drzewach, krzewach i roślinach zielnych będzie można odczytać ich nazwę polską i łacińską oraz miejsce naturalnego występowania.
Dzięki licznym darom (rośliny, kwaśna ziemia, kora sosnowa, karmnik, domek dla owadów, schronienie dla jeża, drobny żwirek do mini oczka wodnego) udało się przebudować nasz szkolny ogród. Powstało wrzosowe poletko, zbudowaliśmy skalniak i założyliśmy kompostownik na odpady roślinne. Nasz ogród jest tak pomyślany, aby nie tylko mogły w nim żyć rośliny różnych środowisk, te wszystkim znane i cenne dla zdrowia, jak pokrzywy i rzadziej spotykane, jak rokitniki i ogniki, ale aby był on także chętnie odwiedzany (zamieszkały) przez różnorodne zwierzęta, w tym ptaki i owady, a może także płazy. Jako koordynator akcji i opiekun ogrodu szkolnego wyrażam nadzieję, że uważny obserwator o każdej porze roku znajdzie w nim coś interesującego i inspirującego do dalszych przyrodniczych poszukiwań. Wzruszenie płynące z obserwacji piękna przyrody niejednokrotnie było inspiracją dla wybitnych artystów, niech więc i naszej społeczności szkolnej przynosi natchnienie lub ukojenie.
Przed nami okres jesiennych porządków w naszych ogrodach. Nie wyrzucajmy roślin, których mamy w nadmiarze. Zapytajmy sąsiadów i podzielmy się z nimi sadzonkami i zebranymi nasionami roślin, aby na naszych osiedlach było coraz piękniej i różnorodniej.
